بررسی نحوه تخلیه پساب سایت آب شیرین کن بندر خمیر به کمک روابط تجربی

بیشتر مناطق ساحلی، خشک هستند ولی منابع آب شور زیادی در دسترس دارند. آب شیرین مصرفی کشورهای حوزه خلیج فارس توسط تقطیر آب دریاها با استفاده از انرژی سوخت‌های فسیلی تامین می‌شود. اما با توجه به افزایش قیمت نفت و همچنین آلودگی حاصل از مصرف سوخت‌های فسیلی جهت تامین انرژی مورد نیازآب شیرین، بسیاری از این کشورها توجه زیادی به تقطیر خورشیدی به عنوان گزینه‌ای امید بخش و سازگار با محیط زیست کرده‌اند. اما استفاده از سایت‌های آب شیرین کن موجب تولید پساب به مراتب با غلظت نمک بالاتری از آب دریا می‌باشد که فارغ از معایب زیست محیطی نیست و لذا می‌بایست نحوه دفع پساب به نحوی باشد که کمترین اثر را بر روی محیط پذیرنده پساب (دریا در اکثر مواقع) داشته باشد. میزان ترقیق اولیه و خصوصیاتش نقش مهمی را در طراحی دفع فاضلاب به دریا ایفا می‌کند. استفاده از مدل‌های ناحیه اختلاط تخمین ترقیق اولیه بسیار مرسوم است. در این مطالعه به عملکرد پخشاننده‌های T شکل در آبهای کم عمق با استفاده از معادلات تجربی پرداخته می‌شود.